Vragen over het gebruik van azolenbevattende gewasbeschermingsmiddelen en biociden en azolenresistentie bij Aspergillus fumigatus
-
- Vragen
- Vragen over het gebruik van azolenbevattende gewasbeschermingsmiddelen en biociden en azolenresistentie bij Aspergillus fumigatus
Indiendatum: 14 jul. 2021
Vraag met verzoek om schriftelijk antwoord E-003564/2021
aan de Commissie
Artikel 138 van het Reglement
Anja Hazekamp (The Left)
Aspergillus fumigatus is een schimmelsoort die longontstekingen kan veroorzaken bij patiënten met verzwakt immuunsysteem. A. fumigatus wordt bestreden met azolenbevattende medicatie. De afgelopen jaren is de frequentie van azolenresistentie bij A. fumigatus toegenomen, hetgeen de behandeling van zulke infecties verhindert. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat het gebruik van azolen als biocide en gewasbeschermingsmiddel bijdraagt aan resistentie-ontwikkeling in A. fumigatus(1). De ernst van dit probleem wordt benadrukt tijdens de COVID-pandemie. 10 tot 20% van de COVID-patiënten op intensieve zorgen lijdt aan een infectie met A. fumigatus en zulke patiënten hebben een hogere overlijdenskans dan patiënten zonder schimmelinfectie(2). 1. Erkent de Commissie dat het gebruik van azolen als biocide/gewasbeschermingsmiddel zeer risicovol is, gezien het belang van azolen als antischimmelmedicatie bij mensen? 2. Nederland heeft gevraagd om een integraal plan van aanpak om azolenresistentie te voorkomen. Wat heeft de Commissie tot nu toe gedaan om azolenresistentie en de bijbehorende gezondheidsrisico’s te beperken en welke acties staan gepland? 3. Gaat de Commissie een moratorium instellen op het gebruik van azolen als gewasbeschermingsmiddel/biocide tot de risico’s hiervan grondig zijn onderzocht door de relevante EU-agentschappen (EFSA, ECHA, ECDC, EMA)? Zo nee, waarom niet? | ||||
| ||||
Indiendatum:
14 jul. 2021
Antwoorddatum: 24 sep. 2021
De Commissie is op de hoogte van de bezorgdheid over de ontwikkeling van geneesmiddelenresistentie bij Aspergillus fumigatus en heeft de kwestie daarom bij de lidstaten aangekaart. De lidstaten zijn verantwoordelijk voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden en voor het bepalen van de voorwaarden of beperkingen die nodig zijn om mogelijke risico’s of problemen bij het gebruik ervan aan te pakken. De lidstaten kunnen maatregelen nemen en doen dit ook: zo heeft Nederland in maart 2021 de toelatingen gewijzigd van twaalf azolenbevattende gewasbeschermingsmiddelen die worden gebruikt op bollen, knollen en de bloemen die daaruit ontstaan, door een protocol(1) in te voeren om de langdurige opslag van plantaardig afval te verminderen en de verdere ontwikkeling en verspreiding van resistente A. fumigatus te beperken. Omdat de goedkeuringen van verschillende azolen zijn verstreken(2), is het aantal azolen dat in de EU als werkzame stof voor gebruik in gewasbeschermingsmiddelen en biociden is goedgekeurd, in de afgelopen jaren gedaald. De goedkeuringen van andere azolen worden op dit moment opnieuw beoordeeld of zullen in de nabije toekomst opnieuw worden beoordeeld en in het kader van dat proces kan worden overwogen specifieke voorwaarden of gebruiksbeperkingen vast te stellen om de ontwikkeling van resistentie tegen medicinale azolen te voorkomen. Gezien deze ontwikkelingen lijkt het momenteel niet gerechtvaardigd maatregelen met betrekking tot bestaande goedkeuringen op EU-niveau te nemen. In lijn met de „één gezondheid”(3)-benadering werkt de Commissie aan een gezamenlijk mandaat voor de bevoegde EU-agentschappen om het bewijs voor de ontwikkeling van resistentie tegen medicinale azolen als gevolg van blootstelling aan azoolhoudende fungiciden in het milieu te onderzoeken, en om maatregelen vast te stellen om de ontwikkeling van resistentie te voorkomen of tot een minimum te beperken. In het licht van het advies van de agentschappen zullen dan verdere maatregelen op EU-niveau worden overwogen. | ||||||
| ||||||
Interessant voor jou
Vragen over de hervatting van de handel in in het wild gevangen java-apen op Mauritius
Lees verderVragen over EU-gegevens over de teruggooi van makreelhaaien in het kader van de Internationale Commissie voor de instandhouding van Atlantische tonijnen (Iccat)
Lees verder