Vragen over EU-gegevens over de teruggooi van makreel­haaien in het kader van de Inter­na­ti­onale Commissie voor de instand­houding van Atlan­tische tonijnen (Iccat)


  • Vragen
  • Vragen over EU-gegevens over de teruggooi van makreelhaaien in het kader van de Internationale Commissie voor de instandhouding van Atlantische tonijnen (Iccat)
Vragen Antwoorden

Indiendatum: 16 sep. 2021

Vraag met verzoek om schriftelijk antwoord E-004276/2021
aan de Commissie
Artikel 138 van het Reglement
Anja Hazekamp (The Left), Caroline Roose (Verts/ALE), Rosa D'Amato (Verts/ALE), Manuela Ripa (Verts/ALE), Tilly Metz (Verts/ALE), Karen Melchior (Renew), Francisco Guerreiro (Verts/ALE), Claude Gruffat (Verts/ALE), Pascal Durand (Renew), Grace O'Sullivan (Verts/ALE), Aurore Lalucq (S&D), Predrag Fred Matić (S&D), Róża Thun und Hohenstein (PPE), Michal Wiezik (PPE), Ernest Urtasun (Verts/ALE), Malin Björk (The Left), Manuel Bompard (The Left), Yannick Jadot (Verts/ALE)

Begin juli werd tijdens een tussentijdse bijeenkomst van de Iccat gediscussieerd over aanvullende maatregelen voor de instandhouding van de makreekhaai. Tijdens deze bijeenkomst sprak de EU zich uit tegen een volledig verbod op het aan boord houden van de soort, hoewel wetenschappers van de Iccat een dergelijk verbod aanraden.

Uit door de EU overgelegde gegevens over de vangst van makreelhaaien bleek dat de Spaanse en Portugese vangsten ver boven duurzame grenzen aan het stijgen zijn en dat hierin geen verplichte data over de teruggooi van levende of dode exemplaren waren opgenomen. Het blijft zeer moeilijk vast te stellen hoeveel Noord-Atlantische makreelhaaien sterven ten gevolge van de visserijactiviteiten van de EU.

Bovendien overschreden de vangsten in 2020 ruimschoots de vangstbeperking van 350 ton die is vastgesteld aan de hand van het oordeel van de EU over de afwezigheid van nadelige effecten uit hoofde van de Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (Cites).

1. Wat is de geschatte totale sterfte van makreelhaaien in de Noord-Atlantische Oceaan in 2020 en hoe groot is het aandeel van de EU hierin? Omvat dit cijfer teruggegooide hoeveelheden en strookt dit met het oordeel van de EU over de afwezigheid van nadelige effecten uit hoofde van Cites?

2. Kan de Commissie alle bijvangstbeperkende maatregelen die de EU bereid is te ondersteunen, nauwkeurig beschrijven?

3. Is de Commissie voornemens een algehele sterftelimiet te ondersteunen (met inbegrip van aanlandingen, teruggegooide dode exemplaren en sterfte na vrijlating)? Welke maatregelen zullen worden genomen om extra vangsten en sterfte boven deze limiet te voorkomen?

Ondersteuner(1)

Original text

In early July, additional conservation measures for the shortfin mako shark were discussed at an intersessional meeting of ICCAT. At this meeting the EU opposed a full ban on retention for the species, despite such a ban being recommended by ICCAT scientists.

The mako catch data submitted by the EU showed Spanish and Portuguese catches to be increasing far beyond sustainable limits and did not include mandatory data of live or dead discards. It continues to be very difficult to determine the total mortality of North Atlantic shortfin mako sharks as a result of EU fishing activities.

Furthermore, catches in 2020 far exceeded the 350-tonne catch limit established by the EU’s non-detriment finding under the Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES).

1. What is the estimated total mortality of the shortfin mako shark in the North Atlantic in 2020 and what is the EU’s share? Does this include discards and is it in line with the EU’s non-detriment finding under CITES?

2. Could the Commission detail all bycatch mitigation measures the EU is willing to support?

3. Will the Commission support an overall mortality limit (including landings, dead discards and post-release mortality) and what measures will be introduced to prevent any additional catches and mortality beyond this limit?

Supporter(1)

(1)This question is supported by a Member other than the authors: Eleonora Evi (Verts/ALE)


(1)Deze vraag wordt ondersteund door een ander lid dan de stellers van de vraag: Eleonora Evi (Verts/ALE)


Indiendatum: 16 sep. 2021
Antwoorddatum: 14 jan. 2022

Antwoord van de heer Sinkevičius
namens de Europese Commissie

1. In 2020 hebben de verdragsluitende partijen bij de Internationale Commissie voor de instandhouding van Atlantische tonijnen (Iccat) volgens voorlopige cijfers 1 659,00 ton Noord-Atlantische kortvinmakreelhaai (SMA) gevangen. Het aandeel van de EU daarin bedraagt 1 212,00 ton (inclusief teruggooi). De teruggooicijfers zijn voor wetenschappelijke doeleinden opgevraagd en zouden binnenkort aan de Iccat beschikbaar moeten worden gesteld.

In 2020 was er geen EU-quotum voor SMA in het kader van de Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier‐ en plantensoorten (Cites). Spanje heeft op basis van een nationaal oordeel over de afwezigheid van nadelige effecten[1] een quotum van 350 ton vastgesteld voor vaartuigen die zijn vlag voeren. Pas eind vorig jaar heeft de wetenschappelijke studiegroep van de EU voor Cites voor de hele EU een negatief advies uitgebracht over de invoer en de aanvoer vanuit zee vanaf 2021[2].

2. De vaststelling van de SMA-maatregel is een van de belangrijkste prestaties van de Iccat-jaarvergadering van 2021. De EU heeft daarbij een sleutelrol gespeeld. De Commissie steunde een akkoord over een alomvattend herstelplan om overbevissing een halt toe te roepen en de sterfte terug te dringen, waardoor het bestand op een duurzaam hersteltraject richting Bmsy[3] wordt gezet. Bovendien bevat de aangenomen aanbeveling opties voor mitigatiemaatregelen zoals vistuigconfiguratie en opties voor gebieds‐ en tijdsgebonden maatregelen, zoals programma’s voor satellietmarkering ter bescherming van kraamgebieden en waarschijnlijke hotspots.

3. In de SMA-aanbeveling wordt rekening gehouden met alle oorzaken van sterfte[4] en wordt gestreefd naar een algehele visserijsterftelimiet. In die aanbeveling is ook bepaald dat als een verdragsluitende partij grotere hoeveelheden aan boord houdt dan is toegestaan, de aan die partij vergunde hoeveelheid het jaar daarop zal worden verminderd met de bovenmatig aan boord gehouden hoeveelheid. Bovendien zal het die verdragsluitende partij pas worden toegestaan hoeveelheden aan boord te houden nadat zij een eventueel surplus volledig heeft gecompenseerd.

[1] Overeenkomstig artikel 4, lid 2, punt a), van de Cites-verordening van de EU — Verordening (EG) nr. 338/97 van de Raad inzake de bescherming van in het wild levende dier‐ en plantensoorten door controle op het desbetreffende handelsverkeer (PB L 61 van 3.3.1997, blz. 1).

[2] Dat advies heeft geen betrekking op de aanlanding van SMA’s die worden gevangen in de nationale wateren van de lidstaten, die niet onder Cites of de Cites-verordening van de EU vallen. Cites en de Cites-verordening van de EU betreffen immers de internationale handel, met inbegrip van aanvoer vanuit zee (d.w.z. vangsten uit gebieden buiten de nationale jurisdictie die in de vlaggenstaat van het vissersvaartuig worden binnengebracht).

[3] “Bmsy” is het biomassaniveau waarbij een visbestand de maximale duurzame opbrengst kan opleveren.

[4] Teruggegooide dode exemplaren en sterfte na vrijlating.

Wij staan voor:

Interessant voor jou

Vragen over het gebruik van azolenbevattende gewasbeschermingsmiddelen en biociden en azolenresistentie bij Aspergillus fumigatus

Lees verder

Vragen over de massale afslachting van dolfijnen en walvissen op de Faeröer en de rol van de Deense autoriteiten

Lees verder

Word lid

    Learn More Doneer

Betrokken persoon

 Anja Hazekamp

Lid van het Europees Parlement