Opinie: Herkomst­label voor verwerkt vlees goed voor dier en consument

Gepubliceerd op Joop.nl op 10 februari 2015

Diepvrieskebab, het vlees in een lasagne of het in een blik geperst roze blok boterhammenworst: weet jíj waar het vandaan komt? In welk land het varken, kalf of kuikentje werd geboren, vetgemest en hoeveel uren of dagen het in een veewagen doorbracht voor het bij het slachthuis aanbelandde? Het antwoord is 'nee'; dat kún je niet weten. Informatie over de herkomst van vlees in dergelijke producten hoeft namelijk niet op het etiket van verwerkte vleesproducten te staan.

Deze week stemt het Europees Parlement over een voorstel om de herkomst van in producten verwerkt vlees voortaan wél kenbaar te maken op het etiket. Een goed plan: zowel dieren als consumenten hebben baat bij de informatie over geboorte-, opgroei- en slachtplaats die het herkomstetiket duidelijk maakt.

Opvallend is het dat vleesverwerkers de bron van hun vlees wel erg graag geheim willen houden. Zo'n honderd mailtjes van producenten ontving ik de afgelopen weken. Ze zijn onder meer bezorgd dat mensen raar op zullen kijken "als verschillende labels op hetzelfde product staan". Consumenten mogen blijkbaar niet weten dat, wanneer ze twee dezelfde blikken knakworst kopen, één Belgische en het ander Roemeense gemalen varkens bevat.

Mensen willen dat echter wél weten; meer dan negentig procent van alle consumenten geeft aan etiket-informatie over de herkomst van vlees belangrijk te vinden.

Het herkomstetiket kan er bovendien voor zorgen dat het leed van de miljoenen dieren in de bio-industrie iets wordt verzacht. Meer dan zes miljoen paarden, runderen, varkens en schapen worden jaarlijks binnen Europa vervoerd over extreem lange afstanden. Veel van die reizen duren meer dan 30 uur, de ergste meer dan 70 uur, volgens cijfers van Compassion in World Farming. Met aan het einde van de rit hevig gestreste, uitgeputte, gewonde en voortijdig gecrepeerde dieren. Een herkomstlabel 'verbergt' zulk onnodig dierenleed niet langer: van een big dat geboren werd in Nederland en geslacht is in Italië, is meteen duidelijk dat het een lange lijdensweg heeft afgelegd vóór het in het slachthuis belandde. Mensen krijgen zo de keuze om 'nee' te zeggen tegen dit soort absurde diertransporten.

De verbeterde vleestraceerbaarheid die het herkomstetiket oplevert, creëert bovendien mogelijkheden om ook directe informatie over dierenwelzijn op producten kenbaar te maken. Tevens vormen de recente schandalen met paardenvlees een argument om beter te registreren én etiketteren welk vlees in welk product terecht komt.

Het is daarmee in het belang van de consument én miljoenen dieren in de bio-industrie dat het Europees Parlement zich komende woensdag uitspreekt vóór het herkomstetiket.

Anja Hazekamp, lid Europees Parlement voor de Partij voor de Dieren