Bijdrage plenaire verga­dering over de recente EU-audits waaruit blijkt dat Urugu­ayaans en Argen­tijns vlees van paarden met onbe­trouwbare beëdigde verkla­ringen en een onbekend medi­cijn­ver­leden de EU binnenkomt

Anja Hazekamp (PvdD):

Voorzitter,

Ieder jaar importeert de Europese Unie duizenden tonnen paardenvlees uit Argentinië en Uruguay.

Al sinds 2012 leveren internationale maatschappelijke dierenwelzijnsorganisaties zoals de Tierschutzbund Zurich herhaaldelijk bewijs van grote welzijnsproblemen en mishandeling van paarden in deze landen. Zieke en gewonde paarden worden niet verzorgd en deze dieren worden wreed behandeld en verwaarloosd. Ze worden opgejaagd met vuur, stroomschokken en honden. Dit alles is in strijd met de Europese dierenwelzijnswetgeving.

Naast ernstige dierenwelzijn problemen, spelen er ook traceerbaarheids problemen. Uruguayaanse bendes stelen letterlijk paarden om deze aan te bieden aan slachthuizen die paardenvlees produceren voor de EU. Paardenbezitters die op zoek gingen naar hun gestolen dier, vonden hun paard soms terug in verzamelcentra of in slachthuizen! Uruguayaanse politierapporten bevestigen bovendien paardensmokkel van Brazilië naar Uruguay.

Er is ook een groot probleem met verboden medicijnen, zoals fenylbutazon en testosteron. Het is niet traceerbaar of paarden deze medicijnen hebben gehad, voordat ze belanden in lugubere handelscentra en slachthuizen. Verklaringen van eigenaars zijn onbetrouwbaar en soms afwezig. Dat constateren niet alleen de maatschappelijke organisaties, maar dat constateert ook DG Santes eigen audit-team, in 2018 al.

En in oktober vorig jaar constateerde DG Sante opnieuw dat het welzijn van paarden in Zuid-Amerika niet gegarandeerd is en de veiligheid van hun vlees evenmin.

Toch komt dit paardenvlees nog altijd terecht in de EU: bijvoorbeeld bij nietsvermoedende consumenten die een frikandel halen bij de snackbar op de hoek. Niet wetend dat ze dubieus en mogelijk onveilig Argentijns paardenvlees kopen in plaats van rundvlees.

Commissaris: in de EU mogen dieren die testosteron of andere verboden middelen hebben gekregen niet langer geslacht worden. Zij worden uitgesloten van de voedselketen. Waarom laat u dan wel fout paardenvlees binnen uit Uruguay en Argentinië?

Sterker nog, de Commissie wil de handel in fout paardenvlees met Zuid-Amerika nog verder vrijgeven en controles verminderen! Dat antwoordde de Commissie eerder op onze schriftelijke vragen. Is het negeren van milieu-, voedselzekerheid-, voedselveiligheid- en dierenwelzijnsregels een voorbode van wat we kunnen verwachten als Mercosur doorgaat?

Deze problemen spelen al lang, in ieder geval al 12 jaar. Het parlement heeft sindsdien al meerdere keren schriftelijke vragen gesteld over dit onderwerp. En in 2021 heeft dit parlement in een resolutie opgeroepen om de import van fout paardenvlees te stoppen. Waarom negeert de Commissie deze oproep van het parlement én de bevindingen van haar eigen audit-team? Is Mercosur dan werkelijk zo belangrijk dat Europa zich niks meer aantrekt van onze eigen gezondheid en de gezondheid van dieren? En als het antwoord nee is, aub stop dan de invoer van paardenvlees.

Tot slot voorzitter:

Paarden in Zuid-Amerika worden niet alleen geslacht voor hun vlees: zwangere merries worden ook nog eens levend beroofd van hun bloed. En dat gebeurt voor de Europese markt: om er PMSG van te maken: een vruchtbaarheidsmiddel voor de Europese vee-industrie.

De productie van PMSG veroorzaakt grote dierenwelzijn problemen, zoals structureel overmatige bloedafname en het aborteren van ongeboren veulens. Deze productie is pure dierenmishandeling. Ook in dit geval heeft het Europees Parlement al vaak verzocht om een verbod. En in de Diergeneesmiddelenwet hebben Parlement en Raad zelfs laten vastleggen dat de Commissie voor 29 januari 2025 dient te komen met wetgeving over goede vervaardigingspraktijken van deze diergeneesmiddelen.

Kan de Commissie bevestigen dat ze de import, productie en het gebruik van PMSG zo snel mogelijk verbiedt en daarmee een einde maakt aan de gruwelijke bloedboerderijen in Zuid-Amerika en elders in de wereld?