Bijdrage visse­rij­com­missie over de imple­men­tatie van Meer­jarige Visse­rij­plannen in de Noordzee, de Oostzee, de Middel­landse Zee en de Weste­lijke Wateren

Geachte voorzitter, geachte Europese Commissie,

Uiterlijk in 2020 zouden we de overbevissing van zeeën en oceanen stoppen. Dat staat niet alleen in Europese wetgeving: Het is ook een internationale verplichting, vastgelegd in de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties.

Maar ruim 4 jaar later, gaat de plundering van onze wateren nog steeds door. In het westelijke deel van de Middellandse Zee wordt 57% van alle soorten nog steeds overbevist. Jaarlijks sterven er bijna twee maal meer vissen dan de vispopulaties duurzaam kunnen opvangen(1).

Ook in de Noordzee en in de Westelijke wateren van Europa gaat de overbevissing door. De Commissie probeert in haar rapport een positieve toon aan te slaan over enkele soorten waarmee het beter gaat. Maar ik vind het eerlijk gezegd schokkend om te zien dat voor tientallen vispopulaties de vangstmogelijkheden hoger worden vastgesteld dan de wetenschap adviseert. Jaar- na-jaar.

En dan de Oostzee: daar dreigen soorten als de haring en de kabeljauw uit te sterven. Doorvissen kan eigenlijk niet meer. Maar de EU-landen slaan wetenschappelijk advies keer op keer in de wind. En ze zetten daarmee het voortbestaan van deze soorten op het spel.

Het huidige Meerjarenplan voor de Oostzee blijkt niet in staat om vissoorten te redden. En toch probeerde de Europese Commissie onlangs om dit Meerjarenplan nog verder te verzwakken. Terwijl vissoorten in de Oostzee in grote problemen verkeren, probeerde de Commissie veiligheidsmaatregelen (de 5% regel) uit het plan te schrappen. Op de koop nemen dat soorten uitsterven, om nog een paar jaar door te kunnen vissen. Commissie, wat is dit voor waanzin?

Ik doe hier een dringend beroep op de Commissie om alle beschikbare veiligheidsmaatregelen in de Meerjarenplannen onmiddellijk te activeren voor de haring, de kabeljauw, blauwe en rode garnalen, de heek en voor alle andere soorten in Europese wateren die momenteel in grote problemen verkeren.

Doorgaan op de huidige weg is niet alleen desastreus voor de vissen, maar op termijn ook voor de vissers.

Want uiteindelijk stopt de overbevissing vanzelf.