Bijdrage visse­rij­com­missie over algeheel verbod op drijf­netten

Anja Hazekamp (PvdD): Voorzitter. Ten eerste wil ik mevrouw Briano bedanken voor het werk dat zij hier heeft gedaan in het tot stand brengen van deze 'discussion paper'. En aangezien ik de vorige keer helaas niet aanwezig kon zijn, wil ik toch nog een kleine kanttekening maken. Ik ben vóór een algemeen verbod op drijfnetten. Wat de Partij voor de Dieren betreft, die ik vertegenwoordig, mag dit verbod zo snel mogelijk in praktijk worden gebracht. Drijfnetten zijn namelijk uitermate dieronvriendelijk, leiden tot heel veel bijvangst, en niet alleen onder vissen maar ook onder vogels en zoogdieren. En deze dieren lijden vaak een hele lange doodsstrijd. Een lange pijnlijke doodsstrijd.

Voorzitter, met name in het Middellandse Zeegebied worden deze drijfnetten nog veel gebruikt, met name om zwaardvis en tonijn te vangen. En we zien ook daar zelfs nu nog het aantal bijvangsten toenemen omdat de maaswijdte steeds kleiner wordt. Soorten die al sterk overbevist zijn dreigen daardoor nog meer in de problemen te komen. En vanwege het destructieve karakter van die drijfnetten hebben de Verenigde Naties natuurlijk al in 1992 deze netten uitgebannen. Het is niet zo dat we nu zeggen: er komt een algeheel verbod op drijfnetten. Dat was er in feite al. Het enige probleem waar we tegenaan liepen is dat we het niet konden handhaven, en nog steeds daar moeite mee hebben. Dan zou ik zeggen: investeer in handhaving, en niet in andere wetgeving.

Ik heb de indruk dat veel van de collega’s die hier spreken over een kleinschalige, onschadelijke vorm van visserij de ernst niet goed inzien. Daarom wil ik graag proberen dat te visualiseren.

Stelt u zich eens voor: u kijkt hier uit het raam naar buiten en u ziet niet een mooie wolkenlucht, maar u ziet een net. En dat net loopt van noord naar zuid, door heel Brussel. Van Zaventem tot aan het bos. Tientallen meters hoog. Ondoordringbaar. Met daarin dode tonijnen, maar ook dode dolfijnen. In doodsstrijd verkerende zeehonden, schildpadden. U ziet eigenlijk een gordijn, of een muur des doods, dwars door Brussel lopen. In de Middellandse Zee praten we niet over één zo’n net, maar over vele honderden. Het is niet een onschadelijke vorm van visserij. Het gaat hier echt om iets wat destructief is voor de biodiversiteit, met name van de Middellandse zeegebieden.

Ik vind natuurlijk dat we moeten kijken naar de gevolgen voor de vissers, en hen ook zo veel mogelijk schadeloos moeten stellen. Maar we moeten niet vergeten dat dit verbod al lang van kracht was en dat er - zelfs met subsidiegeld - gebruik is gemaakt van dit soort verboden middelen. Ik zou daar toch ook rekening mee willen houden. Dank u wel.