Bijdrage plenaire verga­dering over de blauw­vin­tonijn

Anja Hazekamp (PvdD): De blauwvintonijn is misschien wel de beroemdste bedreigde vissoort die we kennen en dat is een twijfelachtige eer. In vijftig jaar tijd is het aantal blauwvintonijnen met bijna 90% gedaald. Daardoor is de soort aan de rand van de afgrond gebracht. De reden daarvoor was de ernstige overbevissing die decennialang heeft plaatsgevonden. Overbevissing, die grotendeels te wijten was aan de gesubsidieerde overcapaciteit van onze Europese visvloot. In 2006 zijn er maatregelen genomen om de overbevissing te verminderen en tonijnen te beschermen. Maar hoewel het enigszins lijkt te werken, is er nog lang geen reden voor euforie.

Want als het aantal tonijnen tot bijna nul daalt en die populatie vervolgens weer verdubbelt, dan heb je twee keer bijna nul.

De blauwvintonijn staat nog steeds vermeld op de rode lijst van bedreigde diersoorten door toedoen van de mens. Vele natuurorganisaties waarschuwen dat het te vroeg is om nu weer meer op tonijn te vissen. En dat is nou precies wat de rapporteur en de Europese Commissie willen: meer vissen! Dan hebben we het nog niet eens over de bijvangst van andere soorten. Allemaal soorten die, net als de tonijn, een gruwelijke dood te wachten staan. De Partij voor de Dieren stemt daar niet mee in, want wie besluit meer te vissen op bedreigde diersoorten pleegt roofbouw op onze planeet en daarmee op toekomstige generaties.

Voorts ben ik van mening dat de landbouwsubsidies en de visserijsubsidies moeten worden afgeschaft.