Bijdrage debat Tweede Kamer over de Staat van de Europese Unie

Anja Hazekamp (PvdD): Voorzitter. "De slagkracht van de Europese Unie is groot wanneer de lidstaten de handen ineenslaan", aldus de Nederlandse regering. Maar hoe meer handen er zijn des te moeilijker het wordt om al die handen ineen te slaan. Dat is ook logisch, want met zijn tweeën word je het sneller met elkaar eens dan met zijn tienen. En met zijn tienen word je het sneller met elkaar eens dan met zijn 28en. De Europese Unie is veel te snel gegroeid. Te snel om met alle lidstaten één visie te ontwikkelen of één koers te bepalen. De enige richting die overblijft is gericht op meer marktwerking, meer interne markt en meer euro's.

Het kabinet constateert dat binnen de Europese Unie het draagvlak afneemt en fragmentatie op de loer ligt. Dat is ook niet zo gek. De mening van de Europese burgers is namelijk niet meer terug te vinden in de technocratische beslissingen die in Brussel worden genomen. Beslissingen die vaak alleen worden genomen op basis van macro-economische groeicijfers en belangen van grote banken en multinationals. Maar cijfertjes, bodemprijzen en alsmaar groeiende megabedrijven zorgen er ook niet voor dat het goed gaat met dier en milieu. Integendeel: een Europa dat alleen maar aandacht heeft voor geld is een Europa met een alsmaar afnemend democratisch draagvlak, een Europa waarin het extreemrechtse Front National in Frankrijk gisteren bijna 30% van de stemmen haalde. Zo'n Europa is onhoudbaar en zal uiteindelijk uit elkaar vallen.

De Partij voor de Dieren vindt dat het tijd is voor bezinning, om met elkaar de zaken voorop te stellen die er echt toe doen, op zoek naar waarden die we delen in deze veel te snel gegroeide Unie. Die gemeenschappelijke waarden gaan we niet terugvinden in de euro, door Europa nog verder uit te breiden of door de regels van de Verenigde Staten te importeren via vrijhandelsverdragen als TTIP of via associatieakkoorden met Oekraïne.

Hoe verder de TTIP-onderhandelingen met Amerika vorderen, hoe minder waarde Europa lijkt te hechten aan milieu, volksgezondheid, voedselveiligheid en dierenwelzijn. De Europese Commissie zegt dat onze normen niet zullen worden verlaagd, maar in de praktijk blijkt steeds het tegenovergestelde. Zo weigert de Europese Commissie haar burgers te beschermen tegen hormoonverstorende gifstoffen. Dat zijn stoffen die we binnenkrijgen via landbouwgif dat achterblijft op ons voedsel of via verpakkingsmaterialen.

Landen die zelfstandig actie ondernemen om hun burgers hiertegen te beschermen, worden teruggefloten. De Partij voor de Dieren vraagt zich dan ook af wat Nederland gaat doen om ons hiertegen te beschermen. Zal er tijdens het Nederlands voorzitterschap voor gepleit worden om hormoonverstorende stoffen van de markt te halen nu het nog kan, dus nog voordat de definitieve TTIP-tekst voorligt?

Ook met het associatieverdrag tussen Oekraïne en Europa zie je dat de normen lager worden. Is het wenselijk dat steeds meer eieren uit legbatterijen Europa binnenkomen door het associatieverdrag met Oekraïne? Is dat acceptabel voor de Europese boeren die massaal zijn overgestapt op andere houderijsystemen? Is het acceptabel voor de kippen in Oekraïne?

Tot slot vraag ik aandacht voor de vele mensen uit Syrië, Irak en andere landen die hun toevlucht hebben gezocht in een veilig Europa. Het debat verhardt. Miljoenen vluchtelingen worden weggezet als potentiële terroristen. Door mensen te veroordelen en met vooroordelen tegemoet te treden speel je zowel terroristen als populisten in de kaart. Laten wij voorkomen dat Europa de huidige situatie gaat misbruiken om het Fort Europa te versterken en nog meer macht naar zich toe te trekken. Ieder mens verdient een eerlijke kans, ongeacht zijn afkomst of geloof. Zoals wij in Groningen zeggen: aander lu bin ook lu. Ofwel: andere mensen zijn ook mensen.